Testament duchowy, napisany został „podczas smutnych dni wojny 1914 roku”. Rozważając modlitwę końcową: „Ofiaruję i poświęcam moje życie i moją śmierć Sercu Jezusa dla Jego miłości i według wszystkich Jego intencji; wszystko dla Twojej miłości, o Serce Jezusa”, godne uwagi są następujące słowa O. Dehona: „Odmawiam tę modlitwę z wyprzedzeniem, na chwilę mojej śmierci. Z takim nastawieniem chcę umierać. Byłbym szczęśliwy, jeśliby w godzinie mojej śmierci modlitwa ta mogła być odczytana, blisko mnie, w ten sposób mógłbym się z nią jednoczyć” (30 czerwca 1916, święto Serca Jezusowego, 38. rocznica moich ślubów).
W testamencie, napisanym 8 grudnia 1924 r. w Brukseli, O. Dehon odwołuje się w kilku zdaniach do swojego Testamentu duchowego: „Proszę Boga i ludzi o przebaczenie wszystkich moich win. Błagam o miłosierdzie Najświętsze Serce… Polecam się modlitwom wszystkich, którzy darzyli mnie jakimkolwiek uczuciem. Chcę umrzeć jako uczeń i apostoł Najśw. Serca”. (Documenta II, p. 28).
Jest to część artykułu Historia Dyrektorium Duchowego Księży Najśw. Serca Jezusowego napisanego przez księdza Giuseppe Manzoni SCJ.