Przymierze miłości zostało odnalezione po śmierci O. Dehona. Pośród kartek, które zawierały Jego ostatnią wolę, natrafiono na kopertę z napisem: „Przymierze z naszym Panem”, zawierającą formułę przymierza i krótkie odnowienie codzienne. Na kopercie, było też napisane: „Amicitiam tuam pretiosam, paupercolo tuo discipulo, reddere non dedigneris, Domine. Fiat! fiat!” (cf. Mons. Philippe, Lettere circolari, p. 27 ss). Nie znamy daty napisania tego „Przymierza”.

Przymierze miłości ma związek z „profesją miłości i immolacji”, którą odmawiało się każdego dnia, a która to znajduje się w książeczce pod tytułem „Nasze modlitwy pierwszych lat” (cf. M. Denis scj, Le Projet…, St. Deh. 4, p. 78). O. Dorresteijn, w swoim studium, odsyła do notatek wielkich rekolekcji w Braine (17 października – 15 listopada 1893 r.), zawierających „Przymierze miłości” bardzo podobne do „Przymierza z naszym Panem”, które O. Dehon odnosi do swojej osoby:

„Oddaję się całkowicie naszemu Panu, aby służyć Mu we wszystkim i czynić we wszystkim Jego wolę. Z pomocą Jego łaski, jestem gotów czynić i przyjąć wszystko, co On zechce. Mam swoją regułę, swojego kierownika i wydarzenia opatrznościowe, które wskażą mi to, co winienem czynić. Wyrzekam się mojej woli i mojej wolności. Błagam naszego Pana, by przyjął tę ofiarę, ten dar, który Mu składam, i aby nie pozwolił, bym okazał się Jemu niewierny. Błagam Dziewicę Najświętszą, mojego Anioła stróża i moich świętych patronów, aby pomogli mi być wiernym temu przymierzu, aż do ostatniej chwili mojego życia” (cf. Vita e Personalità di p. Dehon, p. 174).