Występują różne tłumaczenia tej samej modlitwy.

Weź w swoje ręce Panie: całą moją wolność, weź moją pamięć i inteligencję, weź moją wolę.
Wszystko, co mam i posiadam, przekazałeś mi, ja Ci to zwracam, oddaję Ci to wszystko z ufnością.
Daj mi tylko swoją miłość i niech Twoja łaska będzie ze mną, jestem szczęśliwy i zadowolony i nie chcę niczego więcej.
Amen.

Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę moją całą, cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś - Tobie to, Panie, oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli.
Daj mi jedynie miłość Twoją i łaskę, albowiem to mi wystarcza. Amen.

„Przyjmij, Panie, całą moją wolność; przyjmij pamięć, rozum i całą wolę.
Cokolwiek mam i posiadam, Tyś mi to dał.
Wszystko to zwracam Tobie i całkowicie poddaję panowaniu Twojej woli.
Daj mi tylko miłość ku Tobie i Twoją łaskę, a będę dość bogaty; niczego więcej nie pragnę.”
Amen

http://ecclesia.jezuici.pl/2021/05/wspolczesna-ikona-sw-ignacego-loyoli/

Ignacy urodził się w Loyoli (Guipúzcoa, Hiszpania) w roku 1491. Prowadził dworskie życie i angażował się w wyprawy wojskowe. Został ranny w obronie Pampeluny w 1521 r. i podczas długiej rekonwalescencji rozpaliło się w nim pragnienie naśladowania Chrystusa. Udał się do Manresy, gdzie doświadczył szczególnych przeżyć duchowych, których istotę zawarł w książeczce Ćwiczeń duchownych. W Paryżu studiował teologię i wraz z grupą pierwszych towarzyszy dał początek Towarzystwu Jezusowemu. Przyjął święcenia prezbiteratu w Wenecji w 1537 r., a następnie udał się do Rzymu, gdzie trzy lata później założył Towarzystwo Jezusowe, którego pierwszym przełożonym generalnym został wybrany w 1541 r. Przez różne dzieła apostolskie przyczynił się walnie do odnowy Kościoła katolickiego w XVI w. i ożywienia jego działalności misyjnej. Zmarł w Rzymie 31 lipca 1556 r. Papież Grzegorz XV zaliczył go w poczet świętych w roku 1622.

za: brewiarz.pl
Również bardziej rozbudowane informacje można znaleźć na brewiarz.pl
Także Księża Jezuici piszą o swoim Założycielu.

W zapiskach codziennych wiele razy wspomina św. Ignacego.

- 19 października 1983 r. Czwarta medytacja. O wyrzeczeniu się lub [świętej] obojętności
Stworzenia są tylko środkiem, aby służyć Bogu. Jakie znaczenie ma środek, jeśli cel jest osiągnięty?
Święty Ignacy przedstawia nam stworzenia lub okoliczności najbardziej przeciwstawne: 7 zdrowie i chorobę, bogactwo i ubóstwo, zaszczyt i lekceważenie… Cóż znaczy to, co Bóg mi zsyła! On jest Mistrzem i wszystko może służyć memu uświęceniu.

- 22 października 1983 r. Trzecia medytacja. Uzupełnienia i uwagi na temat modlitwy i żalu
Święty Ignacy proponuje trzy sposoby modlitwy, trzy łatwe metody. Każda z nich może nam zająć całą godzinę. Zawsze trzeba rozpocząć modlitwę chwilą wyciszenia się i refleksji nad tym, co będzie się czynić, aby nie przechodzić gwałtownie od zwykłych zajęć do modlitwy. Trzeba także zawsze pomodlić się krótko, w formie przygotowania do właściwej modlitwy, aby prosić o jej owoce.

- 25 października 1983 r. Pierwsza medytacja. Kontemplacja Wcielenia
Jak to zauważa ojciec de Poulevoy, we wszystkich tych kontemplacjach św. Ignacy naucza nas takiej pobożności względem Najświętszego Serca, jaką rozumiano ją w jego czasach, przed objawieniami z Paray, gdyż nas zaprasza, byśmy we wstępie do każdej z tych kontemplacji prosili o „najgłębsze poznanie Jezusa, ażebyśmy kochali Go bardziej żarliwie i żebyśmy naśladowali Go wierniej”.
Poznać dogłębnie Jezusa i kochać Go, czyż nie jest to podstawa pobożności względem Najświętszego Serca? (…)
Pragnę, tak jak to zaleca św. Ignacy, rozsmakować się we wszystkich tych tajemnicach w nieskończonej słodyczy Najświętszego Serca: Adorari et degustare olfactu et gustu infi nitam suavitatem ac dulcedinem divinitatis, animae, ejusque virtutum [Odczuć zapach i skosztować węchem i smakiem nieskończonego wdzięku i słodyczy boskości, duszy i jej cnót] (Piąta kontemplacja). Boskość zamieszkuje substancjalnie i osobowo Najświętsze Serce Jezusa, Jego święta dusza ożywia Je i ozdabia swymi przymiotami.

https://jezuici.pl/2019/03/modlitwy/

Modlitwa o służbę Bogu:
Słowo Odwieczne, Jednorodzony Synu Boży,
proszę Cię, naucz mnie służyć Ci tak,
jak tego Jesteś godzien.
Naucz mnie dawać, a nie liczyć,
walczyć, a na rany nie zważać,
pracować, a nie szukać spoczynku,
ofiarować się, a nie szukać nagrody innej
prócz poczucia, że spełniam
Twoją Najświętszą wolę. Amen
św. Ignacy Loyola

Modlitwa do Zbawiciela, która rozpoczyna Ćwiczenia Duchowe:
Duszo Chrystusowa, uświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie.
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie.
Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie.
O dobry Jezu, wysłuchaj mnie.
W ranach swoich ukryj mnie.
Nie daj mi z Tobą rozłączyć się.
Od złego wroga obroń mnie.
W godzinę śmierci wezwij mnie.
I każ do siebie zbliżyć się,
Abym z świętymi Twymi chwalił Cię
Na wieki wieków. Amen.
Autor nieznany

Cierpliwie zaufaj
Przede wszystkim, zaufaj w powolną pracę Boga.
Z natury jesteśmy zbyt niecierpliwi we wszystkim,
by dotrzeć do celu bez zwłoki.
Chcielibyśmy ominąć pośrednie etapy.
Stajemy się niecierpliwi zmierzając ku rzeczom
nowym i nieznanym.
Taka jest zasada postępu,
że nastaje on tylko dzięki
chwilom niepewności,
które się ciągną i dłużą.
Myślę, że tak samo jest z tobą.
Twoje idee dojrzewają stopniowo –
pozwól im wzrastać,
niech nabiorą kształtu,
bez niepotrzebnego pośpiechu.
Nie staraj się nalegać,
jakbyś mógł stać się dzisiaj tym,
kim czas uczyni Cię jutro.
Tylko Bóg może powiedzieć
czym będzie nowy duch,
który stopniowo kształtuje się w tobie.
Uwierz Panu, że Jego dłonie prowadzą cię
i przyjmij lęk przed poczuciem, że trwasz
w zawieszeniu wciąż niedoskonały. Amen.
Pierre Teilhard de Chardin

Z listu do św. Franciszka Borgiasza:
Osoby, które wychodzą z siebie,
aby przejść w swego Stwórcę i Pana,
żyją w ciągłym skupieniu,
uważności i pocieszeniu wewnętrznym;
widzą bowiem, jak Bóg, nasze Dobro Wieczne,
znajduje się we wszystkich stworzeniach,
dając im istnienie i utrzymując je w sobie
przez swój byt nieskończony
i swoją obecność…
Wiemy też, że tym,
którzy całym sercem miłują Boga i Pana,
wszystko pomaga do większej zasługi
i do większego zjednoczenia w gorącej miłości
ze swoim Stwórcą i Panem,
mimo że stworzenie
często przeszkadza dziełu,
którego Pan pragnie w nim dokonać.
św. Ignacy Loyola

Modlitwa całkowitego zawierzenia Bogu wieńcząca Ćwiczenia Duchowe:
Zabierz, Panie i przyjmij
całą wolność moją,
pamięć moją i rozum,
i wolę mą całą,
cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś –
Tobie to, Panie oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni
wedle swojej woli.
Daj mi jedynie
miłość twą i łaskę,
albowiem to mi wystarcza. Amen.
św. Ignacy Loyola

Modlitwa za przyczyną św. Ignacego Loyoli – opiekuna matek w stanie błogosławionym, o szczęśliwy poród i zdrowie dziecka i matki
Święty Ojcze Ignacy, Wszechmogący Bóg obdarzył ciebie szczególną łaską opiekowania się matkami oczekującymi wydania na świat potomstwa. Wiele z nich otrzymało łaskę upragnionego macierzyństwa za twoją przyczyną i szczęśliwie wydały na świat nowe życie. Również i my prosimy ciebie, ufni w to, że wyjednasz matkom w stanie błogosławionym pomoc Bożą w tej tak ważnej dla nich chwili, by szczęśliwie urodziły i mogły wraz z mężem wychować ten owoc miłości – ich ukochane dziecko – na większą chwałę Bożą. Prosimy Cię Boże z ufną wiarą za wstawiennictwem świętego Ignacego, aby dane im było szczęśliwie urodzić dziecko i byś złagodził ich ból porodu. Obdarz dziecko potrzebnym zdrowiem, szczodrymi darami Bożej opieki, aby matki Ciebie za tę łaskę mogły zawsze wielbić i chwalić. Czuwaj też nad tym, aby dziecko otrzymało sakrament Chrztu świętego. Niech w dalszym jego rozwoju i życiu towarzyszy mu ufna wiara w Ciebie i łaska świętych sakramentów, których udziela Kościół. Tak dopomóż matkom, Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i ty święty ojcze Ignacy – patronie porodu i troskliwy opiekunie dzieci i młodzieży.
Święty ojcze Ignacy Loyolo, wstawiaj się za nimi u Boga. Amen.

za Apostolstwo modlitwy

Modlitwa do św. Ignacego Loyoli o wyproszenie łaski szczęśliwego porodu

O czcigodny święty Ojcze Ignacy, którego Bóg prócz innych łask i tą obdarzył, że matkom będącym w stanie błogosławionym możesz zjednać niebiańską pomoc, aby w tym niebezpiecznym czasie porodu, gdy wydają na świat nowe życie, mogły szczęśliwie urodzić.
Pokornie cię proszę, nie odmów mnie swego przemożnego wstawiennictwa w chwili tak ważnej dla mnie i dla moich bliskich.
Miej ukochane moje dziecko w swej opiece, aby przez cudowne odrodzenie w wodach Chrztu świętego mogło być zjednoczone z Chrystusem, naszym Panem i Zbawicielem, który z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje przez wszystkie wieki wieków. Amen.

P. Święty ojcze Ignacy, módl się za mną do miłosiernego Boga.
W. Aby wsparł mnie w mojej potrzebie i ochraniał przychodzące dziecko.

Za Litania i nowenna do św. Ignacego Loyoli patrona matek oczekujących potomstwa.
Wydawnictwo WAM, 2005

Ks. Gabriel Pisarek SCJ w swojej pracy doktorskiej ukazuje podejście Ojca Dehona SCJ do ćwiczeń duchowych św. Ignacego.

Duchowość Św. Ignacego z Loyoli inspirowała wielu świętych i fundatorów zgromadzeń zakonnych, pośród, których możemy znaleźć także o. Leona Dehona – założyciela Zgromadzenia Księży Sercanów.

Dzięki wielorakiej współpracy i wielu różnorodnym kontaktom z Jezuitami, którzy byli jego profesorami, współpracownikami, przyjaciółmi, a także ojcami duchownymi, o. Dehon wkracza na drogę Ćwiczeń Duchownych. Zafascynowany osobą Świętego z Manresy, jego duchowością, za namową i przy pomocy wielu członków Towarzystwa Jezusowego poznaje i odprawia Ćwiczenia Duchowne. Towarzyszyły mu one przez cały czas. Odprawiał je we wszystkich najważniejszych momentach swojego życia zakonnego i kapłańskiego.

Uczestniczył w Ćwiczeniach św. Ignacego z Loyoli po wstąpieniu do kolegium w Hazebrouck i po wstąpieniu do seminarium francuskiego w Rzymie. Następnie poszukując swojego powołania zakonnego, jako kapłan diecezjalny odprawia je w Laon, traktując te rekolekcje, jako czas wyboru, odpowiedniego momentu na wypełnienie swojego powołania zakonnego, następnie odprawia je w pierwszych latach po założeniu Zgromadzenia, a także przed pierwszą kapitułą generalną i przed złożeniem ślubów wieczystych. Ćwiczenia św. Ignacego z Loyoli przeżywa także odprawiając wszystkie cztery tygodnie, jako dojrzały kapłan i zakonnik z okazji dwudziestej piątej rocznicy swoich święceń kapłańskich i przed opuszczeniem na zawsze kolebki Zgromadzenia – kolegium św. Jana, gdzie mieszkał przez szesnaście lat.

Ćwiczenia te nie pozostały bez wpływu na duchowość o. Dehona i na jego życie wewnętrzne. Zatem w jego duchowości i w duchowości Zgromadzenia przez niego założonego jesteśmy w stanie odnaleźć echa poszczególnych medytacji czy kontemplacji, które proponuje św. Ignacy w sowich ćwiczeniach. Na podstawie pism o. Dehona, możemy stwierdzić, że duchowość o. Dehona była inspirowana przeżytymi ćwiczeniami ignacjańskimi, do których wielokrotnie nawiązywał. Ślady tych ćwiczeń odnajdujemy także podczas dokonywania wyborów przez o. Dehona, a także w jego nauczaniu, które kierował do współbraci ze swojego Zgromadzenia i do świeckich.

za Sympozjum